هفت درس رهبری-شما می‌توانید دقیقاً همان که هستید باشید، آن گونه که می‌خواهید زندگی کنید و همچنان عملکردی بسیار بسیار عالی داشته باشید و دنیا را در حالی ترک کنید که با بودن شما، جای بهتری شده باشد.

طرز فکر کوچینگی-پرورش ذهنیت رشد (Growth Mind-set) به این معنی است که شما کاملاً هم‌راستا با کارمندان‌تان در حال یادگیری هستید. هر چه بیشتر رهیاری (کوچینگ) را تمرین کنید، مهارت‌های شما قوی‌تر می‌شوند، اما برای پیشرفت باید اهل کنجکاوی و عمل باشید تا صرفاً دفاعی ماندن

مدل‌های رهیاری-انواع مختلفی از مدل‌های رهیاری (کوچینگ‌) وجود دارد که در اینجا برخی از آنها را به طور مختصر بررسی می‌کنیم.

چگونه بازخوردی بدهیم که به رشد مردم کمک کند؟-کسب استادی در ارائه‌ی بازخورد توسعه‌ای که محرک رشد است، چالش دشواری است؛ این مهارت می‌تواند بین کارمندی که با نگرش قوی و مثبت در فعالیت‌های سازمان مشارکت دارد و کسی که خود را محذوف از سازمان دانسته و مشارکتی در فعالیت‌های آن ندارد تفاوت ایجاد کند. یک گفتگوی ساده می‌تواند به یک کارمند انگیزه داده و یا آتش اشتیاق او را کاملاً خاموش کند. یک رهبر حقیقی کسی است که مواد اولیه‌ی شکوفایی در همه‌ی کارمندان خود را شناخته و شرایط لازم برای درخشش آنها را فراهم سازد، حتی اگر چالش سختی در پیش رو داشته باشد.

نظارت در رهیاری-نظارت برای کُوچ‌ها (رهیارها) به مثابه یک جایگاه امن برای انعکاس دقیق خود، ضروری است که در نهایت منجر به افزایش خودآگاهی و اعتماد به نفس معقول و منطقی می‌شود.

کوچینگ با خود - چگونه می‌توانیم «حالِ» خود را بفهمیم؟ اینکه بتوانیم متوجه شویم که احساساتمان چه چیزی به ما می‌گویند، ساده نیست و کسب این توانایی نیازمند تمرین و تفکر است. راه حلی که می‌تواند در کشف زبانِ احساسات و در نتیجه شناخت بیشترِ خویشتن به ما یاری رساند، این است که چند دقیقه با خودمان خلوت کنیم، قلم و کاغذی برداریم و بنویسیم. با کمی تفکر بعد از چند دقیقه دلایل ناخرسندی و نگرانی، به روی کاغذ می‌آید. این فرایند گفتگو با خود را اصطلاحا self coaching (کوچینگ با خود) می‌نامیم.

من مدتی به دنبال مفهوم و ماهیت ره‌یاری (کوچینگ) بودم و در این مقاله قصد دارم مجموعه‌ای از تعاریفِ ره‌یاری (کوچینگ) را که در این مدت به آنها برخورده‌ام برای شما بیان کنم.

12 روش برای تاثیرگذاری مثبت روی دیگران-مربی می‌تواند مدیر، همکار، والدین، دوست، کوچ، استاد دانشگاه یا هر شخص دیگری باشد که در دوره‌ای از زندگی شما مشاور خوبی بوده است. چه چیزی مربی‌ها را در نظر شما متمایز ساخته است. آنها برای شما نمونه‌ی بارز چه چیزی هستند؟ چرا احساس کردید آنها سبک برقراری ارتباط، سبک کاری و اهداف شما را درک می‌کنند؟ چرا احساس کردید آنها شما را به سمت منابع درست راهنمایی کرده یا در صورت نیاز بهترین مشورت را به شما می‌دهند؟