اکثر راهبران برای یافتن راه درست برای عبور از میانه بحران کرونا در حال تقلا هستند برای راهبران مشاغل، بیماری همهگیر COVID-19 منجر به تسریع تغییر بیسابقهای شده است. بیش از هر زمان دیگری، سلامت مشاغل بهطور فوری و آشکار با سلامت نیروهای کار، سلامت جامعه و سلامت سیاره ما مرتبط شده است. تغییرهای غیرقابل تصور در زندگی روزمره ما، شرکتها را وادار میکند که به سرعت خود را با شرایط پیشآمده سازگار کنند و راههای خلاقانه و چه بسا غیرمتعارفی را برای ادامه کار و بقا شناسایی کنند. عدم قطعیت و ابهام جهانی، پیدا کردن جای پای محکمی را برای راهبران دشوارتر میکند – و این موضوع برای کسانی که تمایل به فعالیت کردن از منظری کاملاً شفاف دارند میتواند موجب شود در این طوفان جهانی بندرها و لنگرگاههای کمی پیدا کنند.
بنابراین سؤالی که بیشتر راهبران با آن روبهرو هستند این است که چگونه میتوانیم در شرایطی که به شکلی بیهمتا نامعلوم است، حرکت کنیم؟ راهبری مثبت و کارآمد به ما کمک میکند تا بحرانها را مرور و هدایت کنیم، جوامع را بازسازی کنیم و در لحظههای ابهام به پیش برویم. اما در برخورد همزمان با بسیاری از چالشها، بسیاری از راهبران ممکن است در تلاش باشند تا راه مشخصی را برای پیشبرد ترسیم کنند.
برای بهدست آوردن این جایگاه و واکنشی مؤثر، راهبران لازم است بر پایه سه شرط عمل کنند: شفافسازی رسالت خویش، حمایت از ذینفعان و تقویت تابآوری عاطفی و سازمانی خودشان.
گام اول کشف مجدد یا تأکید مجدد رسالت شما میباشد.
وسوسه مشاغل در لحظههای بحران اغلب کوچک شدن، از پا افتادن و پایین آمدن از اصول و خطکشیهای خود میباشد. اکنون، راهبرانِ در بحران لازم است بهجای اینکه تمرکز خود را کاهش دهند، ابتدا کمی عقبنشینی کرده و اصول و اساس کار خود را دوباره به یاد آورند.
اهمیت و تأکید بر روی رسالتتان علاوه بر اینکه به جهانیان این علامت را خواهد داد که شما بر روی اصولتان پایدار هستید، همچنین میتواند اعتماد و حسن نیت را در بین ذینفعانی که اصول شما را به اشتراک میگذارند القاء کند. در مواقع تغییر، کارکنان، مصرفکنندگان و سرمایهگذاران بهطور یکسان به سمت سازمانهایی حرکت میکنند که هدف آنها منعکسکننده ارزشها و باورهای شخصی آنها میباشد.
- گام دوم یافتن پاسخ به این پرسش است که شما چه اقداماتی برای محافظت و پشتیبانی از كسانی كه به شما و سازمان شما تكیه دارند – به ویژه كسانی كه آسیبپذیرتر هستند یا نیازهای آنها به طور فزایندهای حاد شده است، انجام میدهید.
این بدان معناست که شما از سهامداران خود، از مشتری و سرمایهگذار گرفته تا کارمندان، حتی جامعه به طور کلی نگهداری میکنید. به جهت شناسایی نیازهای آنها و تشخیص اینکه این نیازها در هر مورد متفاوت است.
همچنین بدین معناست که تعیین میکنید چگونه میتوانید به شکلی مؤثر به آنها خدمت کنید، از تصمیمات کوتاه مدت مانند ادامه کار به صورت دورکاری گرفته تا ملاحظات بلند مدت مانند اولویتبندی دستمزدهای جاری کارمندان و نگهداری موارد مربوط به بازنشتگی آنها. همچنين ممكن است شامل طراحي و استفاده از پتانسیلهایی باشد که میتواند در حمایت از کسب وکارهای محلی قرار بگیرد تا آنها بتوانند در این شرایط پرفشار تابآوری داشته باشند و این شرایط را پشت سر بگذارند.
ذینفعان شما افرادی هستند که موفقیت شما را محاسبه و اندازهگیری میکنند، و به ویژه هنگامی که موفقیت احساس دور از دسترسی باشد، داشتن ارتباط مجدد با آنها میتواند اعتماد و اطمینان را صیقل داده و بازسازی کند و اعتماد به نفس و روحیه لازم برای پیشبرد را ایجاد کند و وفاداری آنها را جلب کند.
گام سوم در اولویت قرار دادن تابآوری عاطفی و سازمانی شماست.
حتی با یک رسالت قوی و برنامهای برای خدمت گسترده به جامعه، ممکن است پیشرفت شما به سرعت نمایان نشود. برای ماندن در این مسیر لازم است شما به تصمیمات یک نفر به عنوان ارشد و راهبر تکیه کنید و با توجه به این موضوع اقدامات لازم را اجرا کنید.
برای انجام این تنظیم و اصلاح، اقدامات و رفتارهایی را که شما را به عنوان راهبری متفکرتر و تواناتر تبدیل میکند، شناسایی کنید و به آن دسترسی داشته باشید – خواه این شامل ایجاد وقت برای فعالیتهایی باشد که انرژی شما را بازیابی میکند، ایجاد و یا پیدا کردن فضایی که لازم دارید تا بتوانید چشمانداز خود را تقویت نمایید. یا به سادگی اینکه اطمینان حاصل کنید که زمان کافی استراحت میکنید. مخلص کلام، توازن را پیدا کنید.
به همان اندازه توانمندسازی تیمهای مناسب حائز اهمیت است. راهبران ممکن است هنگام مواجهه با حجم عظیمی از تصمیمات مهم، احساس کنند لازم است اختیارات دیگران را محدود کنند تا بتوانند بر اوضاع کنترل بیشتری داشته باشند. اما انعطافپذیری سازمانی بستگی به ذینفعان و دیدگاههای بیشتر دارد، که در شبکهای از تیمهای متقابل با وظایف مشخص و شفاف سازمان یافتهاند. توانمندسازی راهبران با خلق و خوی مناسب – کسانی که کنجکاو و انعطافپذیر بمانند و مایل به ساختن در شرایط سخت باشند، مانند برقراری تماسهای غیرمعمول – برای تصمیمگیری متفکرانه و سریع ضروری است.
هر مرحله مستلزم انتخابهایی است که حتی در اوقات معمول و عادی نیز دشوار است، چه رسد به موارد نامشخص و مبهم، اما همان غرایز و عملکردهایی که ما در میان این بحران جهانی مشاهده میکنیم، زمانیکه با چالشهای معمول و در زمانهای طولانیتری مواجه میشویم، ما را قویتر میسازد. توانایی درک اینکه ما چه کسی هستیم و ارزشهایمان کدام است، میتواند درتشخیص مسوولیتها و فرصتهایمان بسیار کمک کننده باشد، با حمایت از انعطافپذیری عاطفی خودمان و سازمان خود، یک مسیر را بر اساس بنیادیترین اهداف خود ترسیم میکنیم – اینها مهارتهایی هستند که ما برای سالها و دهههای پیشرو در این امر تقویت می کنند. همانطور که امروز در یک جاده نامشخص و مبهم حرکت میکنیم، رویکرد ما به این لحظه، رویکرد راهبری ما را در فردا مشخص خواهد کرد.