مرور خبرهای علمی و اتفاقات کسب و کار در آمریکا نشان می‌دهد که 50% آمریکایی‌ها احساس تنهایی می‌کنند. ژنرال ویوک مورتی – جراح کل ایالات متحده آمریکا و رئیس عملیاتی سپاه خدمات بهداشت عمومی آمریکا – در مقاله‌ی اثرگذار خود در هاروارد بیزینس، اشاره دارد که نیمی از مدیران‌ِعامل از تنهایی رنج می‌برند. علاوه بر آسیب‌های شخصی، این مسئله با هزینه اقتصادی نیز همراه است: تنهایی در محل‌کار باعث فرسودگی می‌شود، رضایت‌مندی شغلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و عملکرد و سطح ماندگاری را کاهش می‌دهد. همچنین هزینه‌های خدمات درمانی را افزایش می‌دهد.
دلایل تنهایی در محل کار
تنهایی همان حس ذهنی (شخصی) از انزواست. تعداد تعاملات همکاران و اینکه از راه دور کار می‌کنید یا نه فاکتورهای علت و معلولی این پدیده محسوب نمی‌شوند؛ آنچه در اینجا اهمیت دارد کیفیت و معناداری روابط است. معمولاً وقتی کارمندان در میان همکارانی هستند که با آنها ارتباط اصیل ندارند احساس تنهایی می‌کنند. به‌راستی، آیا همکارانتان شما را واقعاً همانگونه که هستید، می‌شناسند یا صرفاً همان شخصیت ایمن در محل کارتان را که بادقت آن را مدیریت می‌کنید را می‌بینند – یک نقاب فوق العاده؟ اگر جواب دوم صحیح است، پس احتمالاً شما هم تا حدی از تنهایی رنج می‌برید.
معمولاً تنهایی به معنی عدم موفقیت یک کارمند نیست، بلکه یک مسئله فرهنگی سیستمیک است. انسان‌ها نیاز دارند که دیگران در محلِ کار، در خانه، و در جامعه برای آنها ارزش قائل باشند. با این‌حال، بسیاری از افراد از روابط کاری فاصله می‌گیرند چون تصور می‌کنند همین انتظار هم از آنها می‌رود. اگر کارفرمایان در محلِ کار نشان ندهند که برای ارتباطات انسانی ابتدایی ارزش قائل هستند تغییرِ این آموزه رایج که شخصیت شما همان چیزی نیست که باید در محل کار باشید بسیار دشوار خواهد بود. وقتی مدیران‌مان آمادگی پذیرش بازخورد را الگوسازی نکنند و آغازگر ارتباطات باکیفیت نباشند آن‌هم به این دلیل که می‌ترسند اقتدار خود را زیرسوال ببرند، ایمنی روانی – یعنی این حس که بدون ترس از مجازات و تنبیه می‌توانیم برای خودمان آزاد باشیم – وجود نخواهد داشت. هنجارهای فرهنگی که موجب سرخوردگی در روابط اصیل می‌گردند، منجر به تنهایی خواهند شد.
چگونه کوچینگ همسطح به حل این مشکل کمک می‌کند
کوچینگ همسطح روشی است برای پرورش شبکه‌ای از متحدان است که می‌توانند تغییراتی در جهت بهبود عملکرد و پشتیبانی دوجانبه و متقابل ایجاد کنند. این روابط، جدای از مزایای متعدد برای یادگیری، به ریشه‌های تنهایی در محلِ کار می‌پردازند.
شاید در منظر اول، کوچینگ همسطح یک کوچینگ حرفه‌ای با بودجه اندک به‌نظر برسد. کارمندان درباره مسائل و فرصت‌هایشان، و همچنین شرکای مسئولیت‌پذیرشان – برای بهبود پیوسته در مسیر ایجاد تغییر- چشم اندازهای تازه‌ای بدست آورند، حال آنکه نیازی به پرداخت هزینه‌های کوچینگ حرفه‌ای نیست. اما کوچینگ همسطح چیزی بیش از این است. وقتی سازمان‌ها روی سیستم‌های کوچینگ همسطح سرمایه‌گذاری می‌کنند در واقع یک سیگنال تغییر فرهنگی ارسال می‌کنند که در آن صحبت کردنِ داوطلبانه درباره زندگی با همکاران عادی‌سازی می‌شوند. کارمندان با یکدیگر احساس ارتباط می‌کنند، اعتماد افزایش می‌یابد و افراد از طریق کمک به یکدیگر مشکلات خود را نیز بهتر می‌شناسند. کوچینگ همسطح فرصت‌های ارتباط یک-به-یک را فراهم ساخته و نشان می‌دهد که زندگی شخصی ما در محل کارمان مورد توجه قرار دارد.
اجازه دهید کمی بیشتر سه مزیت کوچینگ همسطح را توضیح دهیم:
- ایجاد فرهنگی که برای ارتباط ارزش قائل است
وقتی افراد، صرف نظر از میزان پشتیبانی اجتماعیِ در دسترسشان، احساس انزوا می‌کنند نشانه‌های تنهایی در آنها بروز می‌کند. وقتی امید چندانی برای ارتباطات بیشتر در آینده نداشته باشند مشکلات روانی افزایش می‌یابند. تعهد یک کارفرما به افزایش ارتباطات میان کارمندان، برای مثال از طریق شروع رابطه، می‌تواند احساس تنهایی را قبل از شروع هرگونه کوچینگ کاهش دهد. این مسئله خصوصاً در مورد کارمندان جوان‌تر صدق می‌کند؛ 71% نسل هزاره جدید همکارانشان برای آنها مانند خانواده دوم می‌باشند. وقتی کارفرمایان به کارمندان کمک می‌کنند تا شبکه‌های کوچینگ همتا-به-همتا بسازند، فرهنگ ارتباطی شکل می‌گیرند. کارمندان آمادگی پذیرش با همکاران را تجربه کرده و به‌عنوان یک دارایی، و نه یک بدهی، دیوارهای تدافعی خود را پایین می‌آورند. آنها محلِ کار را یک منبع رشد و پرورش فردی می‌بینند. تنهایی زمانی از بین می‌رود که احساس کنیم در میان افراد هستیم و به یکدیگر کمک می‌کنیم. همانطور که یکی از مراجعان ما بعد از یک تعامل کوچینگ همسطح گفت، “تنها داشتنِ کسی که واقعاً تمایل داشت به من کمک کند یک تجربه فوق‌العاده قدرتمند بود.”
- جایگزین شدن شکاف‌های اجتماعی با گفتگوهای معنادار
برقراری ارتباط از طریق ایمیل یا چت و بعد از آن باز کردن شبکه‌های اجتماعی در وقت استراحت – یعنی همان شکاف اجتماعی، که فاقد هرگونه مزیت واقعی بوده و در رابطه ابهام ایجاد می‌کند. مهم نیست چند وقت یکبار ارتباط برقرار می‌کنیم، بلکه مهم این است که آیا تعاملات ما معنادار هستند. کوچینگ همسطح با گفتگوهای واقعی جای این شکاف‌های بی‌معنا را می‌گیرد. افرادی‌که در این گفتگو حاضر می‌شوند خودشان را آشکار کرده و دیگران را نیز همانگونه که هستند می‌پذیرند. ماهیت متقابل و دوجانبه روابط کوچینگ همسطح، که در آن کارمندان به نوبت درباره کار در شرایط فعلی زندگی‌شان صحبت می‌کنند، یک کاتالیزور برای تفاهم و درک دوجانبه است. کوچینگ همسطح، بدون هیچگونه فشار برای حرف زدن یا اثرگذاری – بسیار کارآمدتر از دورهمی‌های اجتماعی مقطعی؛ که در آن افراد تنها برای مدت کوتاهی می‌خندند و همچنان پشت ماسک خود پنهان مانده‌اند، عمل می‌کند.
- افزایش ایمنی روانی
اخیراً، هنگامی‌که پژوهشگران از آمریکایی‌ها پرسیدند “چند نفر محرم اسرار دارید؟” رایج‌ترین پاسخ “صفر” بود، در حالیکه پاسخ الگو در دو دهه قبل “سه” بود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند، افرادی‌که تنها هستند، در مقایسه با آنهایی که تنها نیستند، کمتر می‌توانند روابط تازه بسارند. از آنجا که کوچینگ همسطح شامل گفتگوهای مکرر با افراد یکسان است، یک روش کارآمد برای خلق محرم‌های اسرار است که در گذر زمان برای افراد باقی می‌مانند. یکی از مراجعان ما گفت، “احساس می‌کنم سه عضو خانوادگی تازه پیدا کرده‌ام، افرادی‌که از من پشتیبانی می‌کنند و اهل قضاوت نیستند.” کوچینگ روی گوش دادن و سئوال پرسیدن متمرکز است. از آنجا که شرکت‌کنندگان در تعاملات کوچینگ همسطح کُوچ‌های خود را اول و مهمتر از همه برکسب شناخت ریشه‌ای متمرکز می‌بینند، این روابط می‌تواند حس ایمنی روانی بیشتری ایجاد کند.
زمانی‌که با ایده انجام کاری برای عمیق سازی روابط در محل کار احساس راحتی پیدا کردید یک روش ساده برای دو نفر تعیین کنید تا تعامل کوچینگ همسطح را براساس این دستورالعمل‌های ساده امتحان کنند. هر جفت می‌توانند به نوبت یکدیگر را به مدت 20 دقیقه کُوچ کنند. در اصل: گوش کنند و سعی نداشته باشند که مشکلات را حل کنند. ابتدا جلسات کوچینگ را طی ساعت ناهار شروع کنید؛ با هم غذا خوردن حس اعتماد را افزایش می‌دهد و یک روش ساده و طبیعی برای هماهنگی زمان افراد است که نیازی نیست روی وظایف کاری ویژه متمرکز باشند. توجه به این موضوع حائز اهمیت است که بدانید افرادتان درباره کارآیی به‌عنوان کوچ و همچنین مراجع در دیالوگ‌های خود چه‌چیزی یاد گرفته‌اند و از آن دانش برای انجام اصلاحات لازم استفاده کنید.
کوچینگ همسطح به روش گفتگوهای یک-به-یک می‌تواند یک روش کارآمد و مؤثر در مبارزه با تنهایی باشد که طی آن ایجاد ارتباطات قوی‌تر انسانی روی می‌دهد.
ترجمه: حسین گایینی
