بیزینس کوچینگ

یکی از سوالاتی که اغلب مورد بحث قرار می‌گیرد این است که “تفاوت بین یک مدیر و یک کوچ چیست؟ این سوال اغلب ما را

سه تفاوت بین بازخورد و انتقاد-من چندین بار در موقعیت‌های مختلف و در شرایطی نسبتاً قاعده‌مند و منظم با مراجعان، اصول دیل کارنگی “انتقاد نکردن، محکوم نکردن و شکایت نکردن” را تمرین کرده‌ام و تقریباً همیشه با این سوال مواجه شده‌ام که “خوب، چطور باید مشکلات را حل کنم، اگر نتوانم انتقاد کنم ؟”

پنج روش ایجاد و پرورش اعتماد – اعتماد چیزی نیست که فورا بدست بیاید، بلکه در گذر زمان براساس یک رفتار خوب و قابل اعتماد بدست می‌آید. در کسب و کار صرفا بیان جمله “به من اعتماد کنید” کافی نیست. شما نمی‌توانید درخواست اعتماد کنید، بلکه باید این اعتماد را کسب کنید!

ایجاد بستر مناسب برای برانگیختن رشد-مغز قابلیت پلاستیکی دارد: در طول زندگی بزرگ می‌شود و خود را تطبیق می‌دهد.
این یعنی شما هرگز همان کسی نمی‌مانید که بوده‌اید. همه‌ی ما می‌توانیم باهوش‌تر، مدبرتر و شادتر شویم. این دیدگاه رایج و مایوس‌کننده که آدم‌ها تغییر نمی‌کنند به لحاظ علمی اشتباه است. آن کسی که همیشه در کارهایش شکست می‌خورد با مراقبت درست، می‌تواند عملکرد در سطوح بالاتر را یاد بگیرد.

چگونه بازخوردی بدهیم که به رشد مردم کمک کند؟-کسب استادی در ارائه‌ی بازخورد توسعه‌ای که محرک رشد است، چالش دشواری است؛ این مهارت می‌تواند بین کارمندی که با نگرش قوی و مثبت در فعالیت‌های سازمان مشارکت دارد و کسی که خود را محذوف از سازمان دانسته و مشارکتی در فعالیت‌های آن ندارد تفاوت ایجاد کند. یک گفتگوی ساده می‌تواند به یک کارمند انگیزه داده و یا آتش اشتیاق او را کاملاً خاموش کند. یک رهبر حقیقی کسی است که مواد اولیه‌ی شکوفایی در همه‌ی کارمندان خود را شناخته و شرایط لازم برای درخشش آنها را فراهم سازد، حتی اگر چالش سختی در پیش رو داشته باشد.

ارزیابی رشد و تعالی رهبران و مدیران-رسالت یک کوچ کمک به رهبران موفق برای دستیابی به تغییرات مثبت در رفتار است: تغییر در خودشان، افرادشان و تیم‌هایشان.
گام بعدی این است که تعیین کنید: ذی نفعان اصلی مراجعان شما چه کسانی هستند؟ رفتارهای کلیدی که مراجع خواهان تغییر آن است کدامند؟

من مدتی به دنبال مفهوم و ماهیت ره‌یاری (کوچینگ) بودم و در این مقاله قصد دارم مجموعه‌ای از تعاریفِ ره‌یاری (کوچینگ) را که در این مدت به آنها برخورده‌ام برای شما بیان کنم.

توجه به این نکته ضروری است که فضای کاری سازمان، انعکاس مستقیم رفتار رهبران و مدیران ارشد آن است. فضاي كاري مطلوب زماني قابل دست‌يابي است که تمامی پارادایم‌های جاری از نحوه‌ی ارتباط انسان با سازمان و رهبری تغییر یابد و این مهم به نوبه‌ی خود، نیازمند بازپنداری روش‌های مدیریت، جهت ايجاد پلی برای گذر از «انسان سازمانی» به «سازمان انسانی» خواهد بود.

ما همه دارای «جمله‌های پیش‌فرض زندگی»۲ هستیم که از مجموعه همین الگوهای ذهنی شکل گرفته و تمام مسیر زندگی ما را به‌وجود می‌آورند. مثلا یکی از مهم‌ترین جمله‌های پیش‌فرض زندگی من که در یک خانواده فرهنگی بزرگ شده‌ام این بوده که «آدم موفق کسی است که خوب درس بخواند، بعد دانشگاه برود، بعد ‌شغل مناسبی پیدا کند با حقوق خوب و برای خانواده‌اش با خرید خانه و ماشین در مراحل بعدی، ویلا و سفرهای خوب، یک زندگی عالی بسازد.