توسعه فردی

اغلب اوقات در بخش مدیریت منابع انسانی به سابقه دانشگاهی یا فنی یک فرد متقاضی کار بیشتر از صلاحیت‌هایی که بر رشد فردی او اشاره

راهبران سمت و سوی حرکت، انرژی و حال و هوای تیم را تعیین می‌کنند. حالا دیگر راهبرانی مانند شما بیش از هر زمان دیگری از

وقتی شرایط سخت می‌شود، چه چیزی سبب می‌شود عده‌ای به شرایط مطلوب برگردند و سایرین مذبوحانه دست و پا بزنند؟ روزهای گذشته شلیک‌وار درون سر

مهارت یادگیری را می‌توان یاد گرفت.
افراد زیادی به اشتباه تصور می کنند توانایی یادگیری به هوش برمی‌گردد. برای آنها یادگیری یک ویژگی ذاتی مانند رنگ چشم است، که به ژنتیک و وراثت مربوط می‌شود. اما هم‌چنان این اختلاف نظر وجود دارد که آیا افراد، یادگیرنده زاده می‌شود یا نه؟ پس چرا اصلا باید در یادگیری مهارت بیشتری کسب کنیم؟

برنامه توسعه فردی (IDP) ابزاری است که به تسهیل توسعه فردی و حرفه‌ای کمک می‌کند. این برنامه اگر در بستر سازمان نوشته شود، یک تعهد دوجانبه میان کارمند و مدیر او بر سرِ فعالیت‌هایی است که می‌خواهند در جهت رشد انجام دهند.

غالبا از IDP به عنوان روشی برای توسعه افراد استفاده می‌شود. سازمان ها به این طرح‌ها علاقه دارند چون شواهدی محسوس و ملموس هستند که نشان می‌دهند توسعه فردی و حرفه‌ای درحال انجام است

گاهی مدیر اجرایی در نقش مناسب خود قرار ندارد – در بعضی از موارد کوچینگ نشان می‌دهد که فردی در نقش اشتباه قرار گرفته است. هنگامی‌ که چنین موضوعی آشکار می‌شود، مدیران اغلب به این نتیجه می‌رسند که باید آن فرد را اخراج کنند و کوچینگ اتلاف پول است. با این‌حال، مدیر و سازمان به‌جای آنکه این شرایط را نوعی شکست بدانند باید نتیجه کوچینگ را نشانه‌ی یک مسیر متفاوت، اما درعین حال موفق بدانند.

پادیادگیری – آلبرت انیشتین گفت: “ما نمی‌توانیم مشکلات‌مان را با تفکری مشابه آنچه آن را ایجاد کرده است، حل کنیم.” در این زمانه‌ی در حال تغییر و دگرگونی، ما باید از الگوهای ذهنی و افکار و اندیشه‌مان آگاهی داشته‌باشیم.
نقطه شروع پادیادگیری و کنار گذاشتن آموخته‌های ناکارآمد پیشین؛ تغییر در شیوه اندیشه‌ی ما درباره‌ی یادگیری است.